Portugaleteko Mugimendu feministan militatzen hasi nintzenean, egoera zaila bizi izan genuen herrian, eta Facebook sare sozialean orri bat irekitzea erabaki genuen, gertatzen zena begi bistan jartzeko. Beste elkarte batean beste orri baten administratzaile izatetik nentorren, eta hemen ere hala izatea egokitu zitzaidan.
Banekien apurra akatsei esker ikasi nuen. Eta garai hartan gure aldarrikapenari ahotsa emateko baliabidea zena gure bozgorailu eta ikusgarri bihurtzeko modu bihurtu da.
Facebooketik twitter ere izan genuen, eta gazteengana iristeko Instagram egin behar izan genuen.
Eta ezer jakin gabe, sare hauen administratzaile izaten jarraitzea egokitu zitzaidan.
Ane Larrinagak "Zientzia eta teknologia ez zaizkie gustatzen neskei" artikuluan dioen bezala:
Honen ondorioz, gainerako kideei ezinezkoa iruditzen zitzaien haietakoren batek aurrera pauso bat eman eta sareen aurrean jartzea, ez garela gai sinetsarazten digutelako, ez dela guretzat.
Eta erremediorik jartzen ez badiogu, artikulu honetan azaltzen den bezala:
Sareetan zehar egindako bide honek erakutsi didana da oso tresna baliotsua direla, lehen esan dudan bezala, emakumeak* ikusgarri egiteko. Erreferenteak sortzeko eta ezagutarazteko modu bat dira (guri ez ezik, Lore More edo Emariko kideak sareetan jarraitzea gomendatzen dizuet), eta datorkigun etorkizuna eraiki ahal izateko eta gure artean sareak sortzeko, besteengan hurbil sentitzea eragiten baitigute.
Sareetan
aurki ditzakegun aukera guztien artean, nirengan eragina gehiago izan
duena kalitatezko eduki egokia sortzeak sortzen duen ahalegina eta
estresa da.
Eta...
gutxi ez baliz, orain dantzan jarri nahi gaituzte... Tik Tok-en
amaituko dugu?
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina