Gure gizartean sexismoaren isladak hantzeman daitezke edonon.
Galdera da: bizitzan zehar egiten ditugun hautu garrantzitsuak eta mantentzen
ditugun jokabideak, ez ote daude inposatutako sexu-genero sistema horren
eraginagatik baldintzatuta? Alegia, benetan askeak ote gara gure bizi
proiektuak martxan jarri eta batera edo bestera bideratzen ditugunean?
Datuek ez dute askatasun horren berri ematen. Guztiz
kontrakoa: ibilbide-akademikoak nahiz ogibideak erabakitzerako orduan, genero-arrail
izugarri baten presentzia jartzen dute agerian hainbat ikerketek. Esate baterako, mutilek neskek baino 4 aldiz
gehiago hautatzen dituzte ingeniaritza edo informatika ikasketak eta neskek
proportzio berdinetan osasun zientziekin lotura dutenak. Eta beranduago,
emakumeen presentzia erabaki-guneetan oso minoritarioa da. Adibidez, EAE-ko 10
alkatetzatik 2tan bakarrik daude emakumeak agintean.
Errealitate gordin horren atzean dagoena, sozializazio
prozesuak aurrera egin ahala ematen den generoaren eraikuntza desberdindua da.
Familiatik, eskolatik nahiz gizartetik eratorritako espektatibek haur eta
gazteengan eragin handia dute. Neskekiko, ondorio bereziki negatiboak
dakartzaten gutxiespenezko izaera duten aurreiritziak proiektatzen dira, autokonfiantza
baxuagoa sorrarariz haiengan.
Josune
de la Peñak idatzitako “Hitz gutxiago eta ekintza gehiago” izenburupeko post-a
aukeratu dut. Egileak generoaren araberako desberdintasunak zehatz-mehatz
aztertzen baititu, bai ikasketa-bidea hautatzerako orduan eta bai lan-merkatuan
gizon eta emakumeek betetzen dituzten lanpostu desberdinak azalduz.
Orientazioak
esku hartze kontzientea eta etengabeko prozesua izan behar du, hezkuntzaren
esparru eta maila guztietan gertatzen dena, curriculumean integraturik egon eta
hezkuntza-komunitate osoaren inplikazioa duena. Nire iritziz, orientazio hezkidetzailearen erronkarik nagusienak ardatz hauen baitan egituratzen dira:
+ Gauzak Emakumebatenmoduan!!
egitearen balioa aldarrikatzea.
+ Ikasketa nahiz ogibideekiko aurreritzi estereotipatizatuen azterketa
egitea eta eraikuntza sozial gisa kontzebitzea, “biologiaren baldintzapen” gisa
ikusteari uzteko.
+ Hezkuntza afektiboa eta elkarrenganako ardura/zaintza ekintzak
sustatzea.
+ Neskengan auto-konfidantza suspertzeko eta parte hartze parekideai bide
emateko estrategiak aplikatzea.
Orientazio hezkidetzailea egiteko material lagungarriak:
Hona
Mujeres Fundazioak “Formulas para la Igualdad” izeneko koadernoen artean
orientazio akademiko-laboralera bideratutako material hezkidetzailea:
Eta, amaitzeko, tutoretza orduetan lan daitekeen pelikula baten trailerraren esteka gehituko
dut. Bertan, munduaren generoen araberako hierarkia aldrebestuta agertzen da.
Egoera inbertitu imaginario horretan zeharo txundigarri eta surrealistak egiten
zaizkigun gertakizunak ematen dira. Eta, benetan, egungo errealitatearen
inguruan zer pentsatu ematen du: “No
soy un hombre fácil”
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina