LEGEA ETA PARTAIDETZA

 

LEGEA ETA PARTAIDETZA

Aste honetan legediari buruz hausnartuko dugu. Argi eta garbi daukat gaur egun legediak aztertzen denbora gutxi eskaintzen dugula eta hauek izan beharko lirateke gure abiapuntua.

Aste honetan aztertzen gauden lege, artikulu edo xedeen artean bi aukeratuko nituzke. Alde batetatik, II. HEZKIDETZA-PLANA, EAE-KO HEZKUNTZASISTEMARAKO BERDINTASUNAREN ETA TRATU ONAREN BIDEAN 2019-2023 eta beste aldetik Genero Indarkeriaren Aurkako Babes Osorako Neurrien Legea (2004ko abenduaren 28a).

Lehenengo legean agertzen diren zutabeak ezinbestekoak iruditzen zaizkit. Gainera, guztiz ados nago gure bidea berdintasunarekin batera tratu onak bultzatzea dela.

 Hauek dira hezkidetzaren zutabeak:

1. Pentsamendu kritikoa sexismoaren aurrean.

2. Hizkuntzaren eta irudien erabilera ez-sexista.

3. Emakumeen jakituriaren integrazio eta haien ekarpen sozial eta historikoa.

4. Gatazken eraldaketa baketsua, hezkidetzako elkarbizitzarako proiektuen bidez.

5. Autonomia pertsonala eta independentzia ekonomikoa.

6. Espazioak ikastetxean eta eskolaz kanpoko jarduerak eta jarduera osagarriak.

7. Berdintasunezko hezkuntza afektibo eta sexuala.

8. Emakumeen aurkako indarkeriaren prebentzioa eta indarkeria kasuetan esku-hartzea.

 

 

                        

 

 

Bestalde, bigarren legetik parrafo hau azpimarratu nahiko nuke:

“sexuaren araberako estereotipoak eta rolak baztertuko dituen garapen integrala eskaintzea, bereizkeria-mota oro baztertzea, eta generoak behartu gabeko orientazio akademiko eta profesionala bermatzea. Horretarako, emakumeen eta gizonen benetako berdintasuna bultzatuko da alor guztietan: curriculumean, antolaketan eta abarrean.”

 

1.go legeko zutabea eta 2. Legetik aipatu dudan parrafoa betetzeko eta aurrera eramateko, ezinbestekoa da gizartearen parte-hartzea eta inplikazioa. Nire ustez, legeak bere osotasunean beteko balira edota betetzen gehiago saiatuko bagina, honez gero bereizketak eta tratu txarrak gutxituta egongo ziren. Gizartea, hezkuntza barne, kultura, ohitura,… transmititzaileak gara. Beraz, guk mezuak (ahozkoak direnak eta ahozkoak ez direnak) hobetzen baditugu dena hobetuko da. Nik behintzat horrela pentsatzen dut.

Hemen hezitzaileon lana handia eta beharrezkoa da. Baina irakasle askok hezitzaile hitza entzuten dutenean, ahaztu egiten zaie beraiek ere hezitzaileak direla eta zuzendaritza, berritzegune, orientatzaile, hezitzaile batzordeko kideak,… bezala beraiek ere (irakasleek) hainbat ardura eta egin beharra dituzte.

 Atzo azaroak 25 izan zen eta agian atzo irakasle batzuen inplikazio eza ikusi eta esan zuten guztiarekin entzun eta gero nire hausnarketa kritikoa da, baina horrela ezin da aurrera jarraitu.

 

 

Nire iritziz aurrera jarraitzeko dauzkagun erronka nagusiak ondorengoak dira:

- Eskoletan, irakasle eta gainontzeko langileek (jangelakoak, atezainak, hezitzaileak…) sentsibilizazio eta prestakuntza trinkoa jaso beharko lukete. Nolabait denak sentsibilizatzea lortu behar dugu. Ezinezkoa da hau dena aurrera eramateko gutxi batzuen esku gelditzea.

-       Irakaslegoaren profesionaltasuna. Beraien lanaren oinarri den Dekretua eta gidak ezagutzea eta horren arabera jokatzea. Beraien ikasgaia azalduz aparte, eskola komunitatearen ongizate fisiko-psikiko-emozionala aurrera hartu behar duten ardura hartzea eta egin behar duten lana egitea.

-       Ikuskaritzak​ legea betetzen dela ziurtatzea.

-     Administrazioak hau dena aurrera eramateko behar den baliabideak eskura jartzea (pertsonalak, ekonomikoak, ...).

Bukatzeko, aurreko urteetako post hau partekatu nahi dut. Autoreak egindako hausnarketarekin bat bainator.

https://hezkeh0506.blogspot.com/2019/11/legearen-babesean.html