BALIABIDEAK, TEORIATIK PRAKTIKARA

Aste honetan zehar landu dugun “curriculum eta baliabide didaktikoak” gaiak, ikastaroaren hasieran  “  I.1 HEZKIDETZA SARRERA” landu genuean proposatutako ariketa baten emaitza gogoratzera eraman nau. Ariketa horretan, ingurukoei hezkidetza zer den galdetu behar genien eta erantzunetatik abiatuz, gaia landu. Nik hainbat lagunei galdera egin ondoren, hauetako baten erantzuna izan dut gogoan. Hezkidetza, gizarte justuago bat izateko bidea da, zioen erantzunak.

             

        Gizarte justuago batetara egin beharreko bidean hezkuntzaren zeregina eta ondorioz erabiltzen diren baliabideen izaera hezkidetzailea bermatzea ezinbestekoa da. Horretarako, ezinbestekoa da hezkuntz sistema osatzen dugun egitura guztietan era koordinatu eta ordenatuan lan egitea,  beharren arabera, baliabideak sortu, moldatu  eta ordezkatzeko.

                 “Marian Moreno” adituak dioen bezala, lehen pausoa diagnostiko on bat egitea da.  Dagoeneko, diagnostiko  hau ahalbideratzen duten aldagaiak zehaztuak ditugu hein handi batetan, hala nola,  jaiak, hizkuntza, barne eta kanpo komunikazioa, espazioak….  Hau horrela, gure textuingurua ezagutzea beharrezkoa da, hezkidetza mailan landu behar ditugun esparruak zeintzuk diren eta hauek dituzten gabezia eta indarguneen arabera ekiteko.

          Hezkidetzak prozesu izaera duela jakinik, lehen urratsa, diagnosia da. Hau kontutan hartu ezean, egiten ditugun eskuhartzeen izaera, puntuala eta balio eskaxekoa izateko arriskuan gaude.

Hezkidetza mailan ikastetxe bakoitzak daraman bidea erabat desberdina izanik, beharrezkoa  da hezkuntz komunitate osoa artikulatzea, batetik diagnosia egin eta bestetik. ateratako emaitzen arabera gure baliabideen inguruan dagozkion neurriak hartzeko (sortu, moldatu, ordezkatu, deuseztu….) Teoriatik praktikara pasa ahal izateko koordinazio eta egituraketa lan serioa egin beharrean gaude, horretarako egun sortuta dauden egituretaz baliatuz edo eta berriak sortuz.

Iazko ikastarokideen artean Ane Zurutuzak gai honen inguruan eginiko ekarpena aukeratu dut, bertan diagnosiaren garrantzia azpimarratzen bait du abiapuntu ezinbestekotzat.

http://hezkeh0506.blogspot.com.es/2016/01/curriculum-eta-baliabide-hezkidetzaileak.html

Eremu hezitzailean eman diren lorpenen artean, egungo gure gizartean ezinbestekoak diren emakume eta gizonen arteko  berdintasuna eta indarkeriaren  prebentzioa lantzeko, hezkidetza ildo estrategikoa dela ulertzea izan da.

 Maila teorikoak badu bere garapena, baina erronkak, hau praktikara eraman nahi denean azaleratzen dira. Diagnostiko orokor bat bideratu behar da hezkuntz sistema osatzen dugun eragile  eta egitura guztien artean, aurrera begira egiten diren plan guztiek sostengu erreal bat izan dezaten eta denon artean hezkidetza plan koordinatu eta ordenatua izan dezagun. Horrek, eskuhartze puntualak baztertu eta elkarlan zentzua emango lioke hezkidetzari, ildo estrategiko gisa behar duen lekua eskuratu ahal izateko.