Aurreko astean sexua eraikuntza soziokulturala dela ikasi
genuen eta aste honetan sexualitatea ere eraikuntza soziala dela jakin dugu.
Sistema patriarkalak ugalkortasunera zuzendutako
sexualitate-eredua sustatu eta indartzen du eta hortik kanpo dauden sexualitate
ereduak patologiatzat, ez normaltzat edo praktika txarrak moduan hartzen ditu.
Gizarte honetan, pertsona guztien heterosexualitatea
aurresuposatzen da, ez dago anistazun afektibo sexualerako lekurik. Hori dela
eta, eskola behar beharrezko gunean
bihurtu da, heziketa afektibo sexuala garatzeko.
Oraindik ere, gazteen artean estereotipo sexistak mantentzen dira. Neska/emakumeen sexualitatea
ia ez da existitzen, desioa ez zaie errekonozitzen eta ezin dute beren
esperientzia sexualez hitz egin. Sexualitatea maitasunarekin lotzen dute eta
hori lortzea da bizitzaren proiektu zentrala. Aldiz, gizonezko/mutilen
sexualitatea desio geldiezinarekin identifikatzen da. Beren esperientzia
sexualez behin eta berriro hitz egin dezakete eta maitasuna ez da beren
bizitzaren erdiguneko proiektua.
Hona hemen nik egindako akrostikoa:
Aurreko ikastorokideen postetatik Aida eta Itsasoren hau
aukeratu dut azalpenak oso argiak iruditu zaizkidalako eta emandako link eta
materiala oso egokia iruditu zaizkidalako.
Nire eskolan erabiltzen dugun materialetatik, ume txikiekin
lantzeko bideo hau asko gustatzen zait.
Hortaz aparte, STEILASen "Genero
eta aniztasun sexualerako gidaliburua" oso aproposa iruditzen zait.
Nire lankideen artean irakurtzeko materialen arteko bilduman sartu dut,
ezinbestekoa iruditzen zait.
Eremu
hezitzailean lantzeko erronka nagusienak hauek direla uste dut:
* Eskola komunitate osoaren sentsibilizazioa eta formakuntza.
* Emakumeen eta gizonen sexualitatearen inguruko mitoak
deseraikitzea.
* Maitasun erromantikoaren eta amatasunaren mitoak apurtzea.
* Heziketa afektibo-sexuala aniztasunean heztea.
* Material didaktikoetan aniztasunaren presentzia sustatzea.
* Eskola leku ASKEA izatea bakoitzak bere sexualitatearekin bat
egiteko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina