Aste
honetan, indarkeria matxista gainditzeko gakoez aritu izan gara. Hor
doakizue labur-labur hausnarketatxoa:
Aurreko
ikastaroetako post bat aukeratzekotan, egia esan, asko gustatu
zizkit, trasteatu ditudanen artean, behinik behin, baina gaurkoan,
hezkeh0506.blogspot.com/2018/03/itzal-beltza.html #Irararri-ren
lanarekin geratzen naiz. Ez dut gezurrik esango, beti lehenengo
izenburua irakurtzen dut eta atentzioa ematen badit, testua ondoren,
bestela, ez. Kasu honetan ere, horrela egin dut eta ondoren etorri
dena ere era xume eta argian, asko gustatu zait nola egituratu duen
egileak.
Leloa,
horrela landuko nuke: Azaroan zehar arazo-egoera bat eratu eta azken produktu bezala manifestu bat izan dezala, denon ardura, denok dugula zeregina, alegia indarkeria matxistaren aurrean argi gera dadin.
Informazio hori eman, murtxikatu, hausnartu eta manifestu bat
antolatu jendaurrean, azaroaren 25aren harira...Eta pankarta bat egin
arestian jarritako leloarekin. Zergatik ez?
Hau
guztia eremu hezitzailean zein jendartean landu behar da,
ezinbestekoa da. Zer dela eta? Sistema patriarkatuaren ondorioz
pairatzen dugun gaitz indartsuenetako bati buruz ari garelako. Ez
dugulako nahi honen ondorioz biktima gehiago izaterik, nazkatuta
gaudelako...Eta besteak beste, gure txikien esku egongo delako hau
guztia etorkizun hurbil batean aldatzeko beta.
Aste honetako irakurgaitik, alegia, Hezkidetzan esku hartzen ikastaroko gai honetatik oso interesagrria deritzot ondorengoa. Kurtsiban jarriko dut irakurgaitik kopiatua baita:
...Eskolan
beren lana eta esperientzien berri ematea eraginkorra izango
da mutilentzat eta baita gainontzekoentzat ere.
Hezkidetzak mutilek bere izateko era aukeratzeko bidean benetako
askatasunetik egitea sustatzen du. Horretarako bere esku jarriko
ditu estereotipo maskulinoak mugatu egin dizkien hainbat
garapen eremu eta konpetentzia:
● Emozioen
arloa: mutilek emozioekin kontaktuan jarri, onartu, bizi eta era
positiboan kudeatzen ikastea funtsezkoa da. Sentimenduak
eta emozioak adieraztea zilegi izango da; halaber, ahulak
izateko eta ahul agertzeko eskubidea aintzatetsia. Horrekin
batera, oinarrizkoa izango da maskulinitatea eta biolentziaren
arteko elkarketa desegitea.
● Zaintzaren
esparrua: mutilek duten erantzukizuna -bere buruekiko, ume-,
gaixo-, nagusi-, laguntza behar duen ororekiko zein inguruarekiko-
onartzeko eta konpetenteak izateko erremintak haien eskuetan
jartzea ezinbestekoa da,
baita
espazio pribatu-domestikorako autonomia garatzeko behar
dituztenak ere.
● Indarkeria
matxistak: hauen aurkako jarrera aktiboa sustatzea nahitaezkoa
izango da. Orokorrean mutilak indarkeria matxistaren
desagerpenaren alde agertzen dira, baina beraiei ez dagokiela
pentsatu ohi dute: bere adinetik urrun ikusten dutelako
emakumeen arazoa dela uste dutelako edo ezin dutelako
eraginik duen ezer egin.
...
ez da bide erraza, ez horixe, konplexua baita, baina egin daitekeena eta egin behar duguna.
Ondoren oso interesgarriak iruditu zaizkidan Angela Davisen hitzak jarriko dizkizuet:
“Mundua aldatzearen alde borrokatzea ez da sakrifizioa,ezagutzen eta desiratzen dudan bizimodu bakarra baizik”
"Andreek autodefentsaren beharra sentitzen ez duten mundu bat amestu behar dugu"
Angela Davis
Mundu
hori posible dela pentsatu nahi dut, horregatik ari gara borrokatzen
egunero, eta horregatik aterako gara igande honetan ere, martxoaren
8a dela eta.
Izaro
Andres euskal abeslariak LIBRE izeneko kantua atera berri du, egia
esan, harira dator eta zuekin partekatuko dut. Letra izugarria du eta
irudiek asko laguntzen dute berak adierazi nahi duena ulertzen.
Patriarkatuari ozen esaten dio...LIBRE izan nahi duela, libre
inposatutako hainbat katetatik. Bikaina iruditu zait bere lana. Horra
hor:
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina