Egunero klasean ikasleen parte hartzea bultzatzen saiatzen gara irakasleak. “Esan zuen iritzia”, “zer uste duzue honi buruz?”, “kasu honetan zeinen alde egingo zenukete?”. Bat-batean mutil askok hitz egiteko nahia azaltzen dute, neskak isilik geratuz. Denon partaidetza ezinbestekoa den arren, emakume eta gizonen arteko desoreka nabaria da ikasgelan. Eskola gizartearen islada denez, kolektibitatean gertatzen dena aztertzea ezinbestekoa litzateke.
Parte-hartzea indibiduala zein kolektiboa izan daiteke. Kolektiboa pertsona talde batek elkarrekin lan egiten duenean gertatzen da, denek helburu amankomun baten alde jokatzen dutelarik. Historikoki, emakumeen rola, umeen zaintza eta etxeko lanen arduradunarena izan da soilik. Gizonek aldiz, lan egiten zuten, erabakiak hartzen zituzten eta elkartzeko eskubidea zuten. Txokoetan edo tabernan aisialdi denboran edo lantokian jornada laboralean, gizonek elkartzeko, ideiak partekatzeko eta taldearen parte izateko sentimendua lor zezaketen. Emakumeak aldiz, elkartzeko eskubide hori ukatuta izan dute beti, beraien zeregina beste bat dela sinestaraziz. Hori hala dela, beti izan dira gizonezkoak agintea bere esku zutenak, emakumeak isilik mantendu behar zirelarik.
Eta XXI. mendean gauden heinean, hobetu al da egoera? Ba, aste honetan egunkarietan agerturiko berria irakurtzea besterik ez dugu errealitatea zein den ikusteko. Jaiotza tasa bultzatzeko egindako politiken berri ematean, bost gizonezko agertzen dira argazkian. Alde batetik, emakumeak guraso izateko duen garrantzia ez da kontutan hartzen, gizonek soilik harturiko erabakia delako. Eta beste alde batetik, askotan aipaturiko kristalezko sabaia politikan ere badagoela oso nabaria da, Euskal Autonomia Erkidegoko lehendakaria, lurralde historiko bakoitzaren diputatua eta Eudeleko presidentea gizonezkoak direlako. Aginteak gizonezko itxura duenaren seinale da, eta haurrek ere hori izaten dute eredu.
Gizartea eta mundua aldatzeko, hezkuntza aldatu behar dugunez, Gurekin bada, izango da proposamen didaktikoa, aldaketa horren baliabide gisa erabiltzea baliagarria izango litzatekeela uste dut.
Amaitzeko, iazko posten artean arakatzen ibili ondoren, Maite A. S.-k idatzirikoa plazaratu nahiko nuke, Valentina Tereshkova-ren hurrengo esaldi ederra agertzen baita:
“Hegaztiek hegal bakar batekin hegan egin ezin duten bezala, espaziorako hegalaldiek ez dute aurrera egingo emakumeen parte hartze aktiborik gabe”. 
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina