ITZAL BELTZA

Ezkutuan, agerian, gauez, egun argiz, bakardadean, lagunartean… indarkeria matxistaren pintzeladak ez du ordu ez territorio zehatzik. Etxean, kalean, ikastetxeetan, telebistan, prentsan, edonon eta edonoiz agertu ohi da tupustean. Tupustean diot bai, betaurreko moreak jantzita ditugunon ikuspuntutik hitz egingo dut, beraz tupustean bai. Gizarte patriarkatuak jantzitako betaurrekoak dituztenei ordea ez zaie tupustean agertzen, ondotik, ohartu gabe igarotzen zaien itzal beltza da heurentzat. Hor dago indarkeria matxista, ikusi nahi dugun edo ez ordea norbere baitan dago.

Dena den, geroz eta gehiago gara ikusten dugunak, eta berari aurpegia emateko asmoarekin kalera irteten garenak. Mutil zein neskok irteten dugu lepo-xutik mamu beltzarengana; ez gara emakumeok soilik indarkeria matxista jasatzen dutenak, zenbait gizonek ere pairatzen dute. Gizarte honetako “gizon-gizonaren” estereotipoarekin identifikatzen ez diren hamaika pertsona daude, eta horiek ere biktima dira. Arlo honetan beraz, bi sexuen arteko batzeak ekarriko du iraultzarik handiena. Emakumeok asko aurreratu dugu gure borrokan, baina mutilak gure bidera batzean askoz ere indar handiagoa egingo genuke.

Hamaika dira indarkeria matxista jasaten duten kideak, hamaika dira bortxaketa horretarako bideak, egun ordea salaketak argitara atera ohi ditugu, eta horrek laguntza errazago jasotzea ekarri du. Emakumeon babesa aurkitzea ere errazagoa da kalera atera, eta isilekoa argitara eramatean. Hona emen BEIRA taldearen SAR DADILA KALABAZAN kanta. Kanta honetan hamaika protagonista ageri dira, guztiak gure jainko patriarkatu honek zapalduak.  Entzun eta gozatu!

Ikasleekin lantzeko ondorengo leloa erabiliko nuke, “Zenbat mintzatzen garen zintzilik dugunaz, ta ze gutxi zintzilik geratzen zaigunaz!”. Ikusi den bezala, indarkeria matxistaren heziketa emakumearen aterpetik egin izandu da, baina kasu honetan esaldi hau mutilekin maskulinitate eredu berriak lantzeko erabiliko nuke. Beira taldearen kanta batetik ateratako esaldia da. Honakoa da kanta: BEIRA_Brailean, Lumak. Mutil eredu berriez mintzo da, eta  oso mezu esanguratsua dakar. Jon Martin bertsolariaren letrak dira, bera pertsonaia publikoa izanda, errazagoa deritzot jendearengana iristea, hori baita mutiletan falta dena.

Hezkuntzan gisa honetako gaiak lantzen dira bai, gizarteko hezkuntzaren sormuga bada, goiko agintariek lantzeko beharra ikusten dute, justifikatu beharra dute beraien esku-hartzea. Eskuak garbi ditzatzen. Hau da, hezkuntzatik ikasleak iada indarkeriaren aurrean hezita datoz, beraz kalera irtetean heziak dira iada eta kito. Esan bezala, uste dut lanketa hau errealitatea hezkutatzeko egiten dela.  Gizaretko baloreak galduak dira, etxeetan ere geroz eta balore gutxiago ditugu, eta nire ustez hortxe dago gakoa. Balore, etika eta errespetu kontua da, eta hori ez da ikastetxean soilik ikasten.

Aurreko ikasturteko post bat aipatzekotan hauxe aipatuko nuke. Hainbat ideia interesgarri aipatzen dira bertan, dena den Maite Asensioren hitzaldia dela eta aukeratu dut. Interesgarria benetan!

Aipatuak aiptau, aste honetako guztia laburbiltzeko hona hemen nire hodeia: