Gai honetan, konturatu naiz, faktore asko kontuan izan behar ditugula gatazka sortzen denean:
Pertsonalki. oso frustrantea egiten zait, gatazkaren aurrean, alde batek bakarrik kontuan hartzen dituenean bake positiboaren kontzeptua, gatazkaren trataera egokiaren garrantzia, posturak kolokan jar daitezkela baina pertsonak inoiz ez ...
Tamalez... nire egunerokotasunean, zailatsun handiagoak ikusten ditut, gatazkak kudeatzerako orduan, gizonezkoak gatazkan murgilduta daudenean.
Gillian (1982) eta Noddings-en (2009) hitzetan aurkitu dut arrazoi posible bat : Emakume gehienek moral-arazoak eztabaidatzerakoan norbanako egoera erlatiboen ikuspuntutik egiten dute eta ez hainbeste agindu kategorikoaren ikuspegi interpertsonal, unibertsaletik. Beren ustez, moral maskulino hegemonikoa, "aitaren ahots arau-egilea", osatu behar da ama-ahotsarekin, pertsonak lotura afektiboak behar baititugu eta horiek bilatzen ditugun gizaki sozialak gara. Zentzu horretan emakumeak saiatzen gara moral-arazoak konpontzen gure berezitasunak eta giza-harremanak kontuan izaten. Irtenbideak du garrantzia eta hori mantentzeko ahaleginak dira lehentasuna, inor kateatuegi suerta ez dadin.
Gatazken kudeaketarako, hezkuntza emozionala ezinbesteko dela pentsatzen dut. Eta bai bata bai bestea, eskolan, sistematikoki landu behar direla ezinbestekoa iruditzen zait.
EHU-ko katedradun den Maite Garaigordobil-ek hezkuntza emozionalaren garrantzia eta honen ezaren ondorioen inguruko ikerketa azaltzen du ondorengo artikuluan:
Geletan Hezkuntza emozionala eta gatazken kudeaketa lantzeko oso material onak iruditzen zaizkit honako hauek:
 |
| https://drive.google.com/drive/folders/1TjgZlPMqurTqk9XGmytDApLheb8fQRhy?usp=sharing |
Aurreko edizioetako ikastarokideen postetatik Eiderren GATAZKAK BETAURREKO MOREEKIN BEGIRATU aukeratu dut . Emakumeen egoera gatazka belikoetan eta emakumeek guda ostean gizartea berreraikitzeko egiten duten lana aztaertzen ditu eta gure errealitatera hurbiltzen ditu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina