2018/02/26

Gorputz Ikusezinak


Nire gradu amaierako lana, “XL TAILADUN EMAKUMEAK: EDERTASUN ESTEREOTIPOAK HAUTSI DITUZTEN EMAKUME GAZTEEN BIZI ISTORIOAK” izan zen. Hots, 42 taila janzten zuten hamazortzi hogeita hamar urte bitarteko emakume euskaldunen bizi istorioak. 42 taillatik gorakoa izateak, modaren industriarentzat taila handia da, lodia hain zuzen ere.

Elkarrizketatu nituen emakumeak oso desberdinaren ziren beraien artean: hobi desberdinak, gustu desberdinak, herri edo hiri desberdinketakoak eta loditasuna modu desberdinetan bizitzen zutenak. Batzuk gimnasioaren lagun min egin ziren estereotipoen presioak eraginda, besteak aldiz psikologian aurkitu zuen bere konfort eremua. Baina guztiak, beraien bizitzako uneren batean, autoestimu oso baxua izan zuten, ispilu aurrean ikusten zutenak eraginda.

Denboraren poderioz, konplexuak desagertu ez arren, beraien gorputza maitatzen ikasi omen zuten.

Gogoan dut gradu amaierako lan honetan egin nuen gogoeta bat: Kontraesankorra den arren, gorputz lodi eta handiak izan da ere, gorputz ikusezinak dira.

Gorputz lodiak, gorputz normatiboen arteetako bat besterik ez den arren, auto-irudiak duen garrantzia begi-bistakoa da.

Hezkidetzen erronketako bat hortaz hori da, aniztasunaren aldeko apustua gorputzen inguruan besteak beste, baina horretaz gain ikusezinak diren gorputzak ikusgarriak bilakatzea. Epaiketak alde batera utzita, zoriontasuna ez dagoela neurri eta itxuran azpimarratzea.



 “Taras” laburmetraila hau oso polit eta rebeladorea da.


Pasaden urteko post-en arten hau hautatu dut bere diskurtsoa oso interesgarria iruditzen zaidalako, kontuan hartuta astea honetan zehar garatu ditugun kontzeptuak.
















iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina