Sozializazioa
oinarri bezala hartuta, identitatearen garapena azaltzeko teorietan kontuan
hartu beharreko faktore ezberdinak azpimarratu izan dira. Hala nola:
Psikodinamismoa (gurasoen ereduaren eragina, umeak ama edo aitarekin identifikatu eta imitatzen duelako), gizarte ikaskuntza (komunikazioaren eta
behaketaren bidez ikasten dugu maskulinoak edo femeninoak izaten;
adibidez, gurasoek seme-alabekiko duten portaera berezituta izatea), kognitibotasun aktiboa (nola osatzen dute
haurrek bere buruaren eta harremanen genero-irudia? egokitu zaion generoa
identifikatzen du, transmititzen zaizkion familia- eta kultura-portaerak lotzen
ditu eta genero horren arabera jokatzen du! Haurrek ikasten dute generoarekiko
zer den eta zer ez den egokia), norbere buruari, kultura baten barruan, zentzua
ematen dioten faktore anitzak eta konplexutasuna.
Genero-identitatearen
garapenean faktore asko daude, etengabeko prozesu dinamikoa eta konplexua baita!
Prozesu sortzailea da, eta sortzailea den aldetik zalantzan jartzen ditu
kultura-modu batzuk, tartean eskolarenak. Identitateen garapenean askatasunaren
alde apustu egitea ez da soilik tolerantzia eta identitate anitzen inguruan dauden
sinesmen faltsuak desegitea eta zapalkuntza-jarreren kontra jotzea, horren instituzionalizazioa
haustea ere bada. Apustu politikoa da.
Gaur egun,
adibidez, teoria Queerrek
genero-identitatea kolokan jartzen duenean, sistema bitarra gainditzeko
asmotan, “emakume” eta “gizon” subjektu-kategoriak ere kolokan jartzen ditu.
“Emakumea edo gizona ez dira jaiotzen, egiten baizik” lelo ospetsu horretatik
abiatuta, zer da emakume izatea? Zer da, orduan, gizon izatea? Honi buruz
pentsatzen hasten naizen bakoitzean… buf! ezin erantzun…
Hona hemen, transexualitatea
bizi izan duten pertsonen hitzak entzuteko aukera ematen duen METAMORPHOSIS dokumentala.
Hiru pertsona nagusi dira dokumentalean partaide; Izaro Antxia eta Ares
Piñeiro, transexualitate prozesua jasan duten pertsonak, eta Josebe Iturrioz, gaian
aditua.
Genero identitatea
norbera gizon, emakume edo bestelakorik izatearen pertzepzio subjektiboari
dagokio. Indarrean dauden maskulinitate- eta feminitate-kodeak zein arauak dira
pertzepzio hori bideratzen dutenak. Baina, zergatik jarraitzen dugu
norbera definitzen arauen arabera? Zergatik dugu pertsona guztiak sailkatzeko
beharra? Norbait “berria” ezagutzen dugunean, ttak! Kaxa batean sartzeko
beharra sentitzen dugu (kontziente edo inkontzienteki). Zein kaxatan sartuko
ote dut? Zergatik?
Iazko ikastarokideek egindako post
bat aukeratzekotan, Irati Mendiguren Cosgayarena hautatuko nuke. Ematen dituen genero- eta
sexu-identitateen inguruko azalpenak aberatsak iruditu zaizkit, baina bereziki,
azken paragrafoetan etiketen inguruan aipatzen duenarekin oso identifikatuta
sentitu naiz: “sistema honek zuzen
zuzenean garamatzalako etiketak ezarri eta alde bateko edo besteko jende
multzotan kokatzera. Emakumea zara ala gizona zara, garaitua ala garailea,
zakila edo alua izan...eta horren arabera sortuko zaizkizu espektatiba batzuk
ala beste batzuk, eta eraikiko duzu/dute zure nortasuna zein identitatea”.
Heziberri 2020ren arabera,
identitatearen garapena zeharkakoa da eta kokatzeko, ikaste-irakaste prozesuan oinarrizko
konpetentzia hauez baliatu behar gara:
- · Hitzez, hitzik gabe eta modu digitalean komunikatzeko konpetentzia
- · Ikasten eta pentsatzen ikasteko konpetentzia
- · Elkarbizitzarako konpetentzia
- · Ekimenerako eta ekiteko espiriturako konpetentzia (ideiak ekintza bihurtu)
- · Izaten ikasteko konpetentzia
Txostenaren 2. eta
3. orrien artean, paragrafo hau topa dezakegu:
“Euskal Autonomia Erkidegoan bizi diren ikasleek beren burua prestatu eta
oinarrizko konpetentziez jabetu behar dute, gero eta globalizatuagoa eta
interdependenteagoa den mundu honetan bizitzeko. Bistakoa da oinarrizko premia
komun horiei emandako erantzun kulturalak askotarikoak izan direla eta
oraindik ere hala direla. Gizakien
premiak antzekoak direla jabetu behar dugu, denok parekoak garela
ohartzeko. Kultura bakoitzak premia horiei emandako erantzunak ere ezagutu
behar dira, etnozentrismoa saihestu eta bestelako kulturen ekarpenak balioetsi
edo onetsi, kultura-artekotasunaren eta kultura-inklusioaren bidez errespetua
eta elkarrizketa sustatu asmoz kulturen artean. Aitortu beharrekoak dira aniztasun afektibo-sexuala eta kulturala, bai
eta genero- eta kultura-nortasun malguak eta askotarikoak ere, eta zalantzan
jarri behar dira kultura-, genero- eta sexu-nortasunagatik desberdintasuna
sustatzen duten ereduak.” (II. kapituluan, ikasleek
Oinarrizko Hezkuntza amaitzean lortu behar dituzten oinarrizko konpetentziei buruzko
hainbat proposamen daude).
Bertan, genero-nortasuna malgua izan daitekeela
aipatzen eta aitortzen da. Genero-identitate anitzak daudela onartzeaz gain, genero
edota sexu nortasunagatik desberdintasuna
sustatzen duten ereduak zalantzan jarri behar direla ere esaten da. Nik,
zerbait gehiago gehituko nion, zalantzan jartzeaz gain, 2. blokeko 5. astean baliabideekin
landu genuena oinarri gisa hartuz, eredu horiek “moldatu/osatu”, “ordezkatu”
eta “sortu” behar ditugu.
Hori betetzeko, curriculum ezkutuan
ikastetxeko ikasmaterialez gain (hauetan ere),
beste esparruetan identitate-, harreman-, eta familia-eredu anitzak ikusarazi
behar ditugula kontuan
hartu behar da.
Nire inguru hurbilean
genero-identitateen inguruan emandako aurrerapenak soilik espazio feministetan izan
dira. Familia eredu ezberdinak ikusi ahal izan ditut, baina ez asko, ikaragarri
gutxi izan ere. Gai honi lotuta, artikulu hau datorkit burura… Orokorrean, nire inguruko guztiek bat datoz jaiotzetik
ezarri zaien (zaigun) genero eta sexuarekin. Gehienek, genero arauek ezartzen
dituzten ezaugarriekin identifikatzen dira (gara), hori ikasi eta ikusi
dugulako.
Aipatu nahiko nuke errugbian
bizi izan duguna. Izan ere, errugbia oso kirol maskulinoa izan da beti (horri
lotutako hainbat ezaugarriekin batera) eta apurka-apurka emakumeek ere
kontaktuzko kiroletan ausartak eta trebeak garela demostratu eta sinetsi dugu,
biba gu!
Hala ere, genero
arauari dagokionez, zoritxarrez nire inguruan asko dago oraindik aldatzeko…
Zoritxarrez oraindik desikasi behar
(izan) diren sinesmen faltsuen artean…
- Generoa sexu biologikoarekin batera doala
- Generoa, sexua eta orientazio sexuala gauza berdinak direla
- Bi genero "bakarrik" daudela
- E.a., e.a., e.a.......
Bukatzeko, Euskal Herriko Bilgune Feministak eta Emaginek egin duten ekarpena zuekin konpartitzea
gustatuko litzaidake; TRANS sexualitateak liburuxka. Proiektuaren koordinazioa eta testua Mireia Delgado Expositok egin du. Aupa Mireia!!
Beti bezain bikain!
Hezkuntza-praktika
feminista baterako koaderno hau, helduentzako bideratua dagoen liburuxka bat
da, abiapuntu bat. Eztabaidatzeko, gogoeta egiteko eta gure hezkuntza-praktika
eraldatzeko tresna bat izan nahi du.
Lehenengo atalak, Gaiaren kokapena deritzonak, Euskal
Herriko Bilgune Feministaren baitan kokatzen du trans+sexualitateen gaia;
atzera begiratu eta non gauden azaltzen du. Bigarren atalak, Galderak, kezkak
eta probokazioak, galdera gisa planteatzen ditu matazaren hariak; batzuetan
korapiloak desegiten ditu eta beste batzuetan, hariak korapilatzen. Hirugarren
atalak, genero-araua betetzen ez duen (eta duten) haur eta gazteen
bide-laguntzarako pilulak, proposamenak, hausnarketak eta interpelazioak
biltzen ditu, haur eta gazteengandik gertu gauden eta zaudetenei begira.
Azkenik, Gehiago jakiteko atala, amaitu gabeko materialen zerrenda bat, denon
artean osatzeko!
Hemen, bertan
irakur dezakezuenaren eskematxo zehatzagoa uzten dizuet:
Raewyn Connellek eta Mari Luz Estebanek
dioten eta liburuxkan aipatzen den bezala, egoteko modu bat gara!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina