IDENTITATEAK

Iazko ikastaroen artean Irati Mendigurenena  aukeratzen dut. Laburpen sakona egiten baitu gaiaren inguruan, kontzeptuen definizioa, kasu desberdinak aipatzen ditu, zitak sartu eta adingabeko transexualitateek bizi behar duten prozesu gogorraz hitz egiten duen link-a entzutea gomendatzen dudalako.

Heziberri 2020tik VI. Kapitulua aukeratu dut, ikasleen aniztasuna tratatzeari eta tutoretzari eta orientazioari buruzkoa:

 “Gizarteak –eta, haren barruan, derrigorrezko eskolak– inklusioaren bidez erantzun behar dio aniztasunari. Eskola inklusiboan haur eta gazte guztiek jasotzen dute hezkuntza, nolanahikoa ez baizik eta kalitatezkoa, guztiei aukera berdinak ematen dizkiena modu justu eta zuzenean. Eskola inklusiboak ikasle guztiei eskaini behar dizkie aukerak eta laguntzak garapen akademikorako eta pertsonalerako, Oinarrizko Hezkuntzaren helburuak lortzeko. Pertsonei egokitutako testuinguru bat sortu behar da, desberdintasunei erantzuten diena eta talderik edo pertsonarik ahulenei babes eta laguntza zehatzak emango dizkiena. Hezkuntza inklusiboak aniztasunaren adierazpen guztiak hartzen ditu aintzat: hizkuntza, kultura, gaitasunak, sexu-orientazioa, generoa eta baliabide sozioekonomikoak.” (6. orrialdean)

Aipatzen duen aniztasunaren trataeran, esaldi hori topatzen dugun arren, errealitatean, haurrei eskaintzen dizkiogun ereduak ez dira anitzak, eta estereotipodun eta rol jakin batzuei erantzuten dien ereduak erakusten dizkiegu oraindik ere gehienetan. Bestalde, esaten duen bezala, talde eta pertsona ahulenei aukera eta babesa ematen diegu- ez dela gutxi- baina bere beharrak asetzeko adinako interbentzioa ez dakit zein punturaino ematen zaion, hau da, haurraren garapen pertsonalerako eskuhartzea ez dugu jakiten nola egin.

Familiarekin eskuhartzeari dagokionean ere zalantzak ditut, zein motatako harremanak ezartzen ditugun, harreman eta elkarlan bateratu bat suertatzen den, haurraren garapen integrala dugun helburua lortzeko.

babesa eman  eta laguntza emate horretan tarte handi bat dago, formakuntzarik jasotzen ez dugulako

Azkenik, nire inguru hurbilean emandako aurrerapenen inguruan hausnartu ondoren, emakumearen egoera eta honekiko desberdintasunkeria nabarituko nuke. Beste generoen existentziaz jabetzea eta hauen presentziaren nabaritasuna inguruan ere aipatuko nuke. Halere, oraindik ere zaila zaigu bitasun edo binarioa den sistema horretatik kanpo ikustea. Bestalde, zein “pribilegiatuak” garen okupatzen dugun eta bizi garen lekua kontuan harturik (emakume,txuria, bizi-maila ona, europearrak…). Hau da, gure borrokak ez duela zer ikusirik beste arraza, genero, ezgaitasun, kontinente edota kultura desberdin batean bizi direnekin, eta haien borrokekin; nolabait esateko, haien abiapuntua gurearenetik urruti dagoela.

Azkenik, eta irakasle  garen heinean webgune bat gomendatuko nuke: https://naizen.eus/ Naizen Euskal Herrian sortu den adin txikiko haur transexualen familientzako elkartea, laguntza, hezitzaileentzako formakuntza eta eskubideen eta egoera hauen normalizaziorako biderantz pausuak ematen dituena.