Gai honen inguruan, oinarrizko ideiak
iruditzen zaizkit:
*Bai Europa mailan, bai Espainiar estatuan, eta baita Euskal
Autonomia Erkidegoan, haur eta nerabeen
eskubideei buruz legeak dio eskubidea
dutela beren eskubideei buruzko argibideak jasotzeko; norbanakoaren
eskubideak eta eskubide kolektiboak errespeta ditzaten, batez ere parte hartzearena.
*Azken
hamarkadetan, diskurtso ugaritan partaidetza
eta generoa batera ikusten dira.
*Parte hartzea garatu
daitekeen ahalmena da.
*Parte hartzeak eskubideak sustatzea eta egin beharrak
betetzea eskatzen du, hau da, inplikazioa, eman eta hartu.
*Parte hartzeko, hiru baldintza bete behar dira:
-parte
hartzen jakitea: horretarako, trebetasunak eta prestakuntza ezinbestekoak dira.
-parte
hartu ahal izatea:horretarako mekanismoak eta aukera errealak behar dira.
-parte
hartu nahi izatea: horretarako norberak dituen interesak gizartearekin edo
taldearekin konpartitzea garrantzitsua
da.
*Emakumeek esparru askotan parte hartzeko zailtasunen
jatorria genero-estereotipoek jartzen dituzten muga eta oztopoetan dago.
*Publiko/pribatua dikotomia gizon eta emakumeei ezartzen
zaien roletan bereizgarri garrantzitsua da: emakumeen presentzia eremu publikoan
handitu bada ere, gizonen inplikazioa eta konpromisoa eremu pribatuan oso
gutxi, eta horrek eragin handia dauka emakumeen parte hartze sozial eta
politikoan.
*Eremu publikoetan, lidergo estiloak, interesak eta kodeak
askotan ez datoz bat emakumeenekin.
*Partaidetza parekide eta justua izateko, emakumeen nahiak,
estiloa eta baloreak erreferentetzat hartu behar dira., jakina, prestakuntzarako behar den denbora eta aukerak
*Nire iritziz, oso
garrantzitsua da ulertzea eta onartzea parte hartzeak eskubideak eskuratzea eta
konpromisoak hartzea, bi alderdiak, dakartzala. Garrantzitsua da, halaber,
askotan emakumeok onartu dugun ezjakin “konplexua”
gainditzea, horretarako behar den denbora eta aukerak hartzeko indarra garatuaz.
Hau horrela izateko, gizonek eremu
pribatuan konpromisoa eta inplikazioa behar dute.
GAIAREN INGURUKO
IKERKETA
*Gai honen
inguruan, interesgarria da Emakundek argitaratutako ikerketen emaitza: “ZIFRAK2015. EMAKUMEAK ETA GIZONAK EUSKADIN” (111-123 orrialdeak).
Ikerketa
honetan, esparru publiko desberdinetan, gizonen eta emakumeen parte hartzearen
kopurua eta portzentaiak aurkezten dira
Bertan, argi
ikusten da emakumeen parte hartzeak gora egin duela esparru batzuetan (Eusko
Legebiltzarrean, Eusko Jaurlaritzari lotutako erakunde publikoetan..), baina,
hala ere, emakumeen parte hartzea gizonena baino txikiagoa da gehienetan (adibidez,
EAEko udalen %24.7k bakarrik dute alkate emakumea).
* Euskal Autonomi Erkidegoan emakumeek etxeko
lanen %70 baino gehiago egiten dute.
- EAEn, gizonek egunean, batez beste, 1,5 ordu eskaintzen
dizkiete etxeko lanei, emakumezkoek, berriz, 4,3 ordu. --Langabezian daudenean,
gizonek 2 ordu ematen dituzte etxeko lanak egiten, eta emakumeek 4 ordu eta 31
minutu.
(Iturria: Denbora Aurrekontuen Inkesta, 2003. Eustat)
Eremu publikoan
emakumeen parte hartzea handitzen doa, baina gizonen parte hartzea etxeko
lanetan (zaintza barne) oraindik emakumeena baino askoz ere txikiagoa bada, zer
suposatzen du horrek emakumeentzat? Esparru pribatuko zereginak eta esparru
publikoetakoak betetzeak, zer kentzen die?
ERRONKAK
*Eskolan lantzeko
erronka nagusia da neskek aurrera pauso bat eman dezatela pentsatzen eta egiten
dituzten gauzak ikusiak izan daitezen; horretarako prestaketa, konfidantza eta
beraiekiko interesa transmititu behar diegu.
*Beste erronka,
gizonek bere gain har ditzatela esparru pribatuko zeregina.
*Azken finean,
bizitzako esparru eta arlo guztietan, eskolan lantzen dugun lankidetza izan
dadila harremanen oinarria.
-
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina