Asteartean Orona eraikinera joan ginen pelikula bat
ikustea. Donostiako Zinemaldia eta ikastetxeen arteko proiektua baten jarduera
bat zen. Alde batetik, film bat priektatu zen eta, beste aldetik, pelikulari
buruzko eztabaida bat antolatu zen. Pelikulak Margin Call izenburua zuen eta argumentua benetazko gertakarietan
oinarritua zegoen, 2008ko krisialdian enpresa batek hartutako erabakiei buruz,
zeintzuk hartu zituzten, nola hartu zituzten eta ze ondorio ekarri zituzten. Ezagun
da “celuloide”-ak oraindik ez dituela betaurreko moreak jantzi, kartelan ikusten den bezala, agertzen den emakume bakarra,
Demi Moore, ibilbide luze eta sendoa duen aktorea, beste aktoreak baino beherago
agertzen da. Bueno, baina ez dut gaia desbideratu nahi, nahiz eta pelikula honen genero azterketa oso mamitsua izan.
Gauza da aretotik ateratzen ari nintzela galdera hauek egin
nizkion nire buruari: ikasleak konturatuko ziren noren esku gauden? Zeintzuk antolatzen digute gure bizitza? Gizonezkoak, adin tarte jakin batean, txuriak eta
heterosexualak, munduako biztanleen artean ze portzentaia izango ditu ezaugarri
hauek? Ikuspuntu askotikan jorratu daiteke gaia hau, baina guri aste honetan arduratzen
gaituen hildoa orientazio da, askeak gara gure ikasketak aukeratzen ditugunean?
Zenbait ikerketek helarazi dituzten datuak kontuan izanda,
rolen dikotomia, estereotipoek ezartzen dizkiguten baldintzak eta genero
sistemaren tresnak eragin handia dute gure aukeraketan. Emakumeen ikasketa
aukeraketan ezartzen diren "marra gorriak", patriarkaduaren beste tresna bat da genero sistemaren
iraunkortasuna bermatzeko.
Ekonomia feministak sistema ekonomikoaren erabateko
eraldaketa proposatzen du, Gipuzkoako Foru
Aldundiaren II. Berdintasun Plana-n
sei lan lerro zehaztu zituzten:
-
Nola emango ditugu pausoak bizitza sostengatuko duen ekonomiarantz.
- Zaindu nahi den edo ez, eta nor zaindu erabakitzeko eskubidea eta egokiak
diren zainketak jasotzeko eskubidea.
-
Nola erakiko dugu inguru urbanoa, landa eremua, harreman sarea,
ingurumena.
-
Bortizkeria matxistarik gabeko bizitza izateko zer egingo dugu.
-
Sare feministak eta praktikak nola indartuko ditugu.
-
Nola sakonduko dugu demokrazia parte-hartzailean.
Ezinbesteko lan hildoak dira, baina orain arreta
lehenengo bitan jarriko dugu; hortaz, hezkuntzak ere erronka batzuk baditu. Alde
batetik, ematen den genero erraila ikasketetan, bai emaitzetan bai aukeraketa
akademikoetan, ezabatu. Marta Machok dion bezela jendearteak eragina du neskek
zientziak aukeratzeko orduan berengan proiektatzen diren espektatibak eta
jasotzen duten tratu ezberdina direla medio. Teresa Nuñok muga eta oztopo hauei
aurre egiteko, hurrengo proposamena egiten du:
“Emakumeen
autotitate zientifikoa proposamen didaktikoetan berreskuratzeak zientzia eta teknologia
ikasketak egin nahi dituzten neskei identifikazio eta erreferentzia ereduak
eskaintzen dizkie. Emakumeek historiaren zehar zientziari eta teknologiari
egindako ekarpenak zabaldu behar dira, emakume zientzialarien eredu positiboak
erakusteko, eta egun zientzia munduan ari diren emakumeen berri ere eman behar zaizkie
ikasleei. Emakumezkoen ereduak eskeintzeko eta super-emakumearen irudia
desmitifikatzeko.”
Orduan
egoera honeri aurre egiteko, nola ulertu behar dugu
orientazioa?
-
Neskek eta mutilek aukera berak ez badituzte bizipen murrizketa bat ematen
da.
-
Orientzaioak ez ditu ez mugak ez esklusioa izan behar.
- Orientazio hezkidetzailea prozesu orokorra da eta bere helburua pertsona
anitzen garapen integrala da.
-
Betaurreko moreak orientazioa eta tutoretzan uneoro mantentzea oso
garrantzitsua da.
Nesken
eta mutilen arteko ezberdintasunak eliminatzeko
jarraibide hauek ezinbestekoak dira:
- Aurreiritziak
eta espektatibak diagnostikatu eta aztertu.
-
Nesken konfiantza sendotu.
-
Mutilen goibalorazioa orekatu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina