Homosexualitatea, lesbianismoa,
transexualitatea eta gorputz ez normatiboak orokorrean sobera urtetan zehar
lotsa, atsekabe eta sufrimendu hitzen parean jarri izan da gure herrian. Egoera
baztertzaiela irauli nahian talde feministak, emakume lesbiana taldeak eta
gizon homosexual taldeak aitzindariak izan dira, eta mugimendu zabal eta anitza
hedatuda han eta hemen, LGTBIQ mugimendu bezala ezaguna izaterainokoa.
Egoera errotik aldatzeko
indarrak, aldiz, ez du abiadura bera hartu munduaren bazter guztietan. Gure
inguru hurbilean, esterako, azken hamarkadotan aurrerapauso itzela eman da
bisibilizazioan, onarpen mailan, eta lege-berdintasunean. Ezin baieztatu, oraindik ere, aniztasuna
ezagutu eta positivo baloratzen duen
jendartean bizi garenik. Zoritxarrez, hemen ere, bazterkeria, jazarpena… usu
aditzen da gure inguruan.
Nire ustez, Hezkuntza sistemak
aldaketarako eragile aktiboa behar du izan. Lehenik eta behin ikastetxeen giroa
zaindu behar dugu, ezin baitugu ahaztu inguru horretan mugitzen direla beren
sexualitatea eta genero identitatea garatzen ari diren gazteak, eta arraro ez
sentitzen laguntzen duen ingurua sortu beharrean gaude. Gaiari bere osotasunean
heldu behar zaio, eta aniztasunaren hamaika ezaugarriak agertu eta landu behar
ditugu, eta aniztasunak aberasten gaituela pentsamoldetik ekintzetara pasatu.
Anitzak garenez, aniztasun
afektibo sexuala eta genero aniztasuna ez da adin jakin batetik Aurrera landu
behar hezkuntza sisteman, gure egunerokotasunean eta haurra jaiotzen den
momentutik beretik erabateko errespetua azaldu behar diogu aniztasunari, eta
haurreskoletan ere eroso eta aske izaten lagundu behar ditugu ikasleak eta
familiak.
Zein diren nesken kontuak eta
mutilen kontuak bereizten erraz ikasten dute, eta jendarteak, oraindik
ere, inposatzen dituen rol hauek
urratzeak dakartzan ondorioak ere gazte-gaztetik ezagutzen dituzte. Honek
norberaren errepresioa areagotzen du, eta irainak hedatzen dira ahoz-aho egiten
duten benetako mina eta kaltea jakin Gabe. Ezin dugu aldez aurretik pentsatu
gurekin ari diren guztiak, alegia ikasleak, lankideak, familiak heterosexualak
direnik.
Ikastetxe guztietan baditugu
bitarra den sistematik aldentzen den ikaslerik, bai eta heteronormarekin bate z
datorrenik ere. Denetariko ikasleak ditugu, ikasle anitzak, eta aniztasunaren
trataera egokia lantzen ikasi behar dugu eguneroko jardueretan.
Dena hau lortzeko honakoak egin behar dugu:
ikasleek ereduak behar dituzte. Eredu
hurbilak (irakasleak, beste langileak, familiak, ikaskideak) eta eremu
zabalean (telebistan, literaturan, komikietan, historian…). Eredu hauek nola
txertatu hezkuntza proiektuan aztertu behar dugu.
Genero eta sexu aniztasunaren kontrako hizkera baztertzaileari erantzun.
Hizkera xenófobo eta matxista arbuiatzen dugun neurri berean, ez onartu hizkera
baztertzailerik. Gure inguru
hurbilean aditzen diren irainek ikasleak ez ezik, familiak ere mintzen dituzte.
Marikoi, marimutil, anormala… bezalako irainak gure hizketarik desagertarazi
ditzagun.
Eta hurrengoa ez ikastetxeetan ez gizartean
Ezin dugu permititu!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina