PARTAIDETZA PAREKIDEAREN INGURUAN HAUSNARTZEN
Parte hartzea garatu daitekeen
ahalmena da. Inplikazio modu bat da, errealitatea
sortu eta aldatzeko modu bat. Boterearen dimentsio baten garapena
bezala uler daiteke. Erabakiak hartzen dituzte horretarako ahalmena daukatenek.
Parte hartzearen baitan dago erabakiak hartzea, baina baita ere konpromisoa. Jarrera bat
eskatzen du. Hainbat eskubide sustatu eta hainbat egin behar eskatzen ditu.
Parte-hartzea indibiduala eta kolektiboa izan daiteke. Ez da momentuko ekintza,
prozesua da, bidea da.
Partaidetzaren baldintzak hiru hauek dira: parte hartzen
jakin, parte hartu ahal izan eta parte hartu nahi izan.
-
Parte
hartzen jakiteko gauza batzuk landu behar dira: enpatia, komunikatzeko era,
entzuteko gaitasuna, nola egin norberaren ekarpenak, prestakuntza parte
hartzeari buruzko antolaketan eta garapenean …
-
Parte
hartu ahal izateko beharrezkoa da foroak sortzea. Horietan parte hartzean
oinarritutako diagnostikoaren eta plangintzaren ikuspegietatik eraikitzea,
erabakiak hartzea eta horiek kudeatzea aukera ematen da.
-
Parte
hartu nahi izateko aintzakotzat hartzen dira motibazioa, gogoa, ilusioa,
beharra, parte hartzeko zergatiak. Normalean, parte hartzen dugu konpartitutako
ideia batengatik, gustura sentitzen garen pertsonekin eta zerbait lortzeko
erosoak sentitzen garen lekuan.
Sexu-genero estereotipoek mugak jartzen dituzte baita
partaidetzarako ere!!! Irakurgaian 14
aipatzen dira; haietako asko, nire ustez, agertu dira aurreko gaietan jarduera
desberdinetan (irakurgaietan bai foroetan).
Garbi dago hasierako urratsa zailtasunez ohartzea dela eta nik uste dut
dagoeneko ohartu garela. Horregatik, gehien baloratzen dudana da estrategia batzuk ematea. Horien artean
nabarmenduko nituzke hauexek:
-
batzarretan eta bileretan arauak finkatzea
ohikoak izaten diren jarrerak ez izateko eta aktak jasotzea.
-
Taldearen pertenentzia sentimendua indartzeko
nesken zein mutilen beharrak kontuan izatea.
-
Helburuak eta interesak partekatzea, hau da,
proiektua da taldekideak batzen dituena.
-
Emakumeek ere errentagarritasunaren pertzepzioa
izan behar dute.
Nire proposamena lehenengo
puntutik abiatzen da. Emakumeak gutxiestea, estereotipo femeninoak indartzen
dituzten txisteak, komentarioak, hitz egiten duen bitartean gainontzekoek
bestelako gauzak egiten aritzea … errazago detektatzeko, adiago egoteko
baliabideak eman behar zaizkie. Lehenengo eta behin, beraiekin landu gauza
horiek, adostu zeintzuk izan daitezkeen (adibideen bitartez, esate baterako) eta denok sinatu akta; bigarrengoz, kaxa bat egin eta gelan utzi
horietako bat suertatzen denean paper batean idatzi eta sartu kaxan (izenik
aipatu gabe); eta, bukatzeko,hamabostean behin kaxa ireki eta idatzita
dagoenari hezkidetza ikuspegitik proposamena eman.
Partaidetza hezitzailearen ondorioak:
-
Gatazkak kudeatzeko herritar guztiek jakin behar
dute iritziak ematen, nork bere beharrak eta interesak defendatzen eta
gizartearen eraldaketarako konpromisoa izaten.
-
Guztien ahotsak ateratzeko eta entzuteko
estrategia egokiak behar dira, baita gatazkak modu etikoan tratatzeko
baliabideak ere.
-
Aldaketa, gatazka eta boterea modu aktiboan
maneiatu behar dira.
Nire ustez, hau guztia ikastetxean lantzeko erronkak
izan daitezke:
-
Gaur egungo ikasleak urte batzuk barru
gizartearen egileak izango dira. Ez badituzte ikasten orain partaidetzaren
onurak, zailago egingo zaie gero aldaketaren beharraz konturatzea. Praktikan
jartzen badituzte, kontzienteak badira orain, “naturalak” egingo zaizkie.
-
Herritar aktiboak nahi baditugu, aktiboak izaten
utzi behar diegu txikietatik. Bere sozializazio prozesuan familia eta
ikastetxea dira nagusiak. Estrategiak eta baliabideak eman behar dizkiegu
irakasleok jakiteko nola parte hartu. Eta, uneak eta guneak bermatu behar
dizkiegu ere.
-
Motibatu behar diegu parte hartu nahi izan
dezaten.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina