HEZKIDETZA: Zer dio legediak Euskal
Herrian?
Euskal Eskola Publikoaren legea
(1995), Genero Indarkeriaren Aurkako Babes Osorako Neurrien Legea (2004),
Euskadiko Emakumeen eta Gizonen Berdintasunerako legea (2005), Hezkuntzari
Buruzko Lege Organikoak (2006), Emakumeen eta Gizonen Berdintasun eraginkorra
lortzeko Lege Organikoa (2007), Euskal Autonomia Erkidegoko unibertsitatez
kanpoko ikastetxeetako ikasleen eskubide eta betebeharren Dekretua (2008),
Etxeko tratu txarrak eta sexu indarkeria jasaten dituzten emakumeei harrera
hobea egiteko erakundeen arteko II.Akordioa (2009), EAEko Emakumeen eta Gizonen
Berdintasunerako VI.Plana (2013), Hezkuntza-sisteman hezkidetza eta
genero-indarkeriaren prebentzioa lantzeko Gida Plana (2013) eta Heziberri 2020
(2015).
1995tik eskatzen zen alde
batetik, Euskal eskola publika ezberdintasunen
berdintzailea eta dibertsitateen integratzailea izatea eta bestetik, irakasten denaren hezkidetzazko izaera bermatzea. Horiek helburuak ziren.
2004an horiek aurrera
eramateko hartu behar ziren neurriak
zehazten dira: hezkuntza-sistemaren printzipio eta balioak (gatazkak modu baketsuan konpontzeko metodoak, emakume eta
gizonen arteko eskubide eta aukera berdinen errespetua), curriculuma eta material didaktikoak (estereotipo sexista edo
bereizkeriazkoak ezabatu eta gizonek nahiz emakumeek balio bera dutela sustatu)
eta, bukatzeko, pertsonak, prestakuntza
eta egiturak (nabarmendu nahiko nuke 7.art.:”Hezkuntza-administrazioek
behar diren neurriak hartuko dituzte, irakaslegoaren hasierako eta etengabeko
prestakuntza-planetan berdintasun arloko prestakuntza ezar dadin ”).
2005ean nabarmentzen dute
datuek adierazten dutela bai emakume eta gizonen arteko harremanetan, bai beren
garapen pertsonal eta sozialerako aukeretan hierarkizazioak irauten dutela.
Birplanteatu behar helburuak.
Eta, horrela jarraitu, beste 10
urtez hobetu nahian... aurten arte, Hezkuntza Sailak aurkeztutako
Heziberri 2020 dokumentua iritsi arte.
Nire ustez, Hezkidetza-Aholkularitzak egon behar dira eta 2001ean
gertatutako atzerapausoa ezin da berriz gertatu. Bestalde, uste dut marko
legalean aldaketa, aurrerapen asko egin daitezkeela. Baina, egin behar dira. Esku-hartze esparru guztietatik hauek egiteke daude
eta hauekin hasiko nintzateke:
-
Emakume eta gizonen arteko presentzia orekatua
curriculumeko jakintza arlo guztietan.
-
Etxeko lanak, autozaintza eta pertsonak
zaintzeko beharrezko ezagutzak sartu 8elkar ardura eta zaintzaren etika).
Agian, HHn eta LHn egiten dituzte. Ez
dakit. DBHn eta Batxilergoan ez.
-
Gaitasun afektiboak garatu eremu pertsonalean
eta besteekiko harremanetan.
-
Irudietan emakume eta gizonen arteko
errepresentazio orekatua eta ez-estereotipatua ziurtatu.
-
Inposaturiko eredu sozio-kulturalak gainditu eta
aniztasuna islatzen dituen heziketa afektibo-sexuala integratu.
-
Hezkidetzan trebakuntza zehatza duen pertsonala
egitura eta zentru guztietan izan.
-
Sisteman sartzeko hezkidetzan prestakuntza
eskatu.
-
Prestakuntza (4.puntu osoa)
Hau guztia ikastetxean lantzeko erronkak dira:
-
Material guztiak errebisatu mintegi bakoitzak.
-
Formankutza-saioak birplanteatu eta sartu
hezkidetza inguruko ikastaroak (derrigorrezkoak irakasle guztiontzat eta
Kontseilu Eskolarrentzat). Orientazio mintegiak eta Zuzendaritzak egin beharko
lukete.
-
Aniztasun afektibo-sexuala landu ikasleekin.
Beraiek nahi dute sexualitateaz sakontzea gehiago.
Bukatzeko, “emakume eta
gizonen arteko berdintasuna” kontzeptuan dena sartzen da. Berdintasuna
benetan izateko hasieratik eraiki behar da:
familian, ikastetxean, gizartean … balio berdinetan hezi, sexuaren
araberako estereotipoak eta rolak baztertu.
Bizitzaren esparru guztietan aukera eta tratu duin berdina izatea.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina